Mula sa Panulat ni …..LOLA PANCHANG

“ANG DIWA NG PASKO”

Ang Pasko ay araw, Panginoong Hesus isinilang,

Disyembre beintesingko, buong mundo’y nagdiriwang;

Kahit anong relihiyon, lahat ay nagpupugay,

Nagbibigay galang, sa Lumikha nating mahal.

Tradisyon ng mga Pinoy, tuwing kapaskuhan,

Simbang-gabi idinaraos, sa madaling araw;

Sama-samang nag-aalay, hanggang mag bukang-liwayway,

Tapos pagsasaluhan, bibingka at suman.

Kahit tayo’y naghihirap, pilit pa ring idinaraos,

Noche-buena sa hapag, kahit kakarampot;

Ang mahalaga’y magkakasama, kahit naghihikahos,

Patuloy lang tayong umasa, Diyos ay hindi natutulog.

Sa mga bata ang Pasko’y, tungkol lamang sa regalo,

Ninong at Ninang dinadalaw, para makapag mano;

Nakatutuwang pagmasdan,damit-sapatos ay bago,

Masasayang uuwi ng bahay, na ma’y iba’t ibang kwento.

Huwag din natin kalimutan, maari tayong magbigay,

Sa kapwa ng regalo, kahit hindi materyal;

Kagandahan ng loob, at kabutihang asal,

Hindi kayang pantayan, ng ano pa mang bagay.

Ang diwa ng Pasko’y, para sa sanlibutan,

Magbigayan, magpatawad, alitan ay kalimutan;

Kung tayo sanang lahat, ay magkakaunawaan,

Walang gulo, walang giyera, sa atin ay mamamagitan…

Maligayang Pasko po, mga kababayan,

Bati ko sa lahat, ng Filipino-Calgarian;

Marami pong salamat, sa inyong pagsubaybay,

Sa buwanang issue , nitong Pinoy Times.